Wydma jest podstawową formą akumulacji eolicznej. Jej stok zwrócony w stronę wiatru (stok dowietrzny) jest łagodnie nachylony, natomiast stok przeciwny (zawietrzny) jest stromy. Wyróżniamy kilka rodzajów wydm, mając na uwadze kryterium podziału zależnego od kierunku i siły wiatrów, ilości materiału piaszczystego, wilgotności, a także obecności roślinności.

Pierwszym rodzajem jest barchan. Barchany typowe są dla pustyń, na których przeważa jeden kierunek wiatru. Środek wydmy jest bardziej zwięzły i przesuwa się wolniej od ramion wydmy.

Wydma typu barchan

Innym rodzajem jest wydma paraboliczna. Powstaje ona na terenach o nieco większej wilgotności, gdzie roślinność lub wilgoć podłoża unieruchamia ramiona wydmy.

Wydma paraboliczna

Barchany mogą łączyć się:

- ramionami (przy umiarkowanych wiatrach) - powstaje wtedy kolejny rodzaj wydm - wydmy poprzeczne;

- przy silnych wiatrach - powstają wydmy podłużne, biegnące zgodnie z kierunkiem wiatru.

Wydma podłużna

Charakterystyczną formą akumulacji są ripple-marki, czyli równoległe zmarszczki w odległościach kilku do kilkunastu centymetrów. Ich stoki są asymetryczne, podobnie jak w wydmach.

Ripple-marki